24e Ammy van Heusdenlezing, gehouden op het VCW symposium: Sporen van Hoop, Antropia Driebergen.
In deze lezing presenteert dr. Jaap van der Meiden een reconstructie van de contextuele theorie, met als doel deze toegankelijker te maken.

Wanneer kinderen langdurig (perspectiefbiedend) opgroeien in een pleeggezin, is het belangrijk dat ze niet verscheurd raken door ingewikkelde loyaliteiten naar ouders en pleegouders. Opgroeien in twee families betekent dat de rollen die ouders en pleegouders toebedeeld krijgen voor iedereen helder zijn. Dat ouders erkenning krijgen voor het unieke van hun ouderschap dat voort blijft bestaan ook al wordt hun kind in hoofdzaak door pleegouders opgevoed. Maar ook dat het ouderschap van pleegouders wordt erkend, al is het een ouderschap van andermans kind.

Een patiënt neemt altijd zijn of haar familieomstandigheden mee naar de spreekkamer en het is nuttig om daar aandacht aan te besteden. Persoonlijke zorg is niet voor niets een belangrijke waarde in de huisartsgeneeskunde. Een systeemtherapeutische benadering, zoals Contextuele Therapie, biedt daarbij praktische en toepasbare handvatten.

Mensen leven in relaties, omdat we elkaar nodig hebben. Daarom worden onze relaties gekenmerkt door wederkerigheid: we ontvangen van de ander, en geven aan de ander. In de contextuele benadering van Ivan Boszormenyi-Nagy wordt dit ‘relationele ethiek’ genoemd. Daarmee wordt een fundament van hechte, duurzame (familie)relaties blootgelegd; de bron voor geslaagde relaties.